Deze zomer wonen we 7 jaar in ons huis.
We onthouden dat goed, want we verhuisden toen Maud 3 weken oud was.
Elke kamer kreeg toen 1 gekleurde muur. Dat was in toen.
Tot daar ook ongeveer de inrichting van de kinderkamers.
Nu 7 jaar later doen we een kamerswissel en pakken we kamer voor kamer opnieuw aan.
Grondig, deze keer. Iets oudere kindjes laten dat beter toe.
We startten met de meisjeskamer. Zij slapen nu samen op onze oude kamer.
De bordeaux muur (dat was in toen?) schilderden we wit.
De houten vloer schuurden we opnieuw.
We gaven de vloer een witte beitslaag met bovenop een witte olie (van WOCA).
Zo werd het een kamer vol licht.
Ik maakte nieuwe gordijntjes in een stofje dat Maud eerst prachtig vond en na het scoutskamp plots niet meer. Ondertussen is ze gelukkig bijgedraaid.
Samen met Maud gaf ik een paar houten kastjes en poppenbedje een likje verf.
Dat vond ik voor mezelf een hele stap. Zo'n 10 jaar terug vervloekte nog elke medemens die het ooit in z'n hoofd haalde om oude houten kastjes of deuren te schilderen. Mijn kennis en uitgebreide 'ervaring' over decaperen kan mijn kleinkinderen misschien nog van pas komen.
Het vitrinekastje, ooit een liefde op het eerste gezicht, staat al jaren zonder bestemming in ons huis. Nu krijgt het eindelijk een eervolle plaats aan de muur naast het stapelbed.
We zochten een tweedehands stapelbed, want nieuw heeft ons qua meubels nog niet vaak gecharmeerd. Maar kochten uiteindelijk compleet ons goesting bij Arsène in Gent. Splinternieuwe Chinese makelij weliswaar... maar wel reeds kant-en-klaar witgebeits wat toch de doorslag gaf.
Na Babette, kreeg ook Maud een nieuwe donsovertrek.
De meest stoffen uit mijn winkel zijn 1m10 breed, een donsdeken 1m50.
Een naad over de volledige lengte van het donsdeken zag ik niet zitten.
Daarom maakte ik bovenaan een strook met de bloemetjes en had ik genoeg met anderhalve meter.
En ha Beer! Die is zo schattig en braaf (dat vooral).
In de vakantie werd er heel veel gespeeld op de nieuwe kamer.
Vandaag deden we van woonboekske en gaven de kamer nog de noodzakelijke 'extra touch':
een cozette* lampje.
Zo kan Maud als ze boven slaapt (dat wisselt nu nog elke dag) nog even in een boekje kijken.
De kamer zoals ze nu is, vind ik echt oprecht mooi. Binnen 7 jaar denk ik allicht: mbwa ja çava, maar nogal passé, dat muntblauwgroen is zo een 2013 kleur. Raar hé?
Slaapwel!
Oh nu had ik toch graag nog ne foto van dat bordeaux gezien zeg !
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie 'zachte' meisjeskamer. Ik droom van zo'n project: een échte plek van hen, helemaal af.
BeantwoordenVerwijderenWat een heerlijke plek! Mijn meisjes dromen van een stapelbed :-)
BeantwoordenVerwijderentis heel mooi geworden, daar gaan ze nog lang geniet van hebben (of tot jij of zij de kleuren idd beu zijn :-) blijf het ook iets heel geks vinden dat ik dat ineens beu kan zijn, of ineens helemaal verliefd zijn op een kleur die ik daarvoor helemaal niet moest hebben....
BeantwoordenVerwijderenPRACHTIG!
BeantwoordenVerwijderenMooi geworden en inderdaad een witte vloer doet wonderen voor het licht.
BeantwoordenVerwijderenHier gaan ze nog veel plezier beleven, en mooie dromen dromen.
Corina
Wow Ellen, prachtig!
BeantwoordenVerwijderenZeer geslaagd! Het was al leuk met het vitrine kastje op de grond en helemaal af nu het omhoog hangt! Knap werk.
BeantwoordenVerwijderenSupermooi! En zeker ook met dat stofje, komt helemaal tot z'n recht in die lichte omgeving!
BeantwoordenVerwijderenmooi zeg en supercute!
BeantwoordenVerwijderenErg leuk te zien wat je allemaal met die prachtige stofjes maakt!
BeantwoordenVerwijderenHoi daar! Ik vind jouw lampjes geweldig! Binnenkort ga ik er zeker eentje bestellen. Ik heb alvast een beetje reclame gemaakt voor jou op mijn blog. Ik heb er nog niet zo lang zelf eentje aangemaakt. Het zou leuk zijn moest je eens even komen kijken! (volgers zijn natuurlijk ook steeds welkom) Tot binnenkort!
BeantwoordenVerwijderen