tussen rood en oranje

Mina dotter maakte een kleedje in de vosjesstof.

Ze bezit de kunst om het juiste stofje met het juiste patroon te combineren.

Naaien op zich is een leerproces, maar de kunst van het combineren (stof-patroon) evenzeer.

Zoals ik het kleedje in de Knippie zag, zou ik er nooit voor gevallen zijn.

Maar voor haar versie absoluut wel (de zakjes!).

Ik maakte hetzelfde kleedje (daar dient uiteindelijk al dat geblog toch voor hé).

 

En toen mocht ze weer gaan krijten op straat. 

Met haar nieuwe blinkerschoentjes.

Die eigenlijk bedoeld zijn voor in de lente. 

Feestkleedje

Een feestkleedje voor Maud in een stofje met een aparte print.

Ik had er meteen een zwak voor en wonder boven wonder mijn dochter ook. 

Heerlijk vind ik dat. Samen iets mooi vinden.

Toegegeven, het gouden biesje gaf wel de extra overtuigingskracht.

Maud is groot en dun. 

Eenvoudig A-lijntjes zijn echt niets meer voor haar.

Voor het bovenstukje vertrok ik van een bloesje uit mijn enige Japans naaiboekje. Ik voegde de plooitjes toe en paste de halslijn wat aan. Het rokdeel tekende ik zelf.

Vooral de mouwtjes vind ik zo geslaagd.

(shhht niets zeggen over de print die soms op z'n kop staat)

De stof combineert goed met (hard)blauw of okergeel.

Laat 2014 een jaar worden vol inspiratie en naaiplezier!

Grote pop

Ooit kwam er op het werk een spreker rond creatief denken.

We kregen een opdracht. 

Kies een object uit je handtas en vergroot het 10 keer (denkbeeldig). 

Bedenk nu wat je er allemaal mee zou kunnen doen.

De banaan werd een zitschommel.
Oei, toch niet zo creatief.

(ik werkte toen in de kinderopvang)

...

Ik vond dat een geestige oefening en ze is blijven hangen. Na mijn eerste popje maakte ik er ook eentje voor Babette. Maar deze keer werd het een grote pop. Een pop als beloning omdat haar laatste tutje eindelijk in de vuilbak vloog. Ik vertrok van het Tante Hilde patroon en verbrede en verlengde het lijf, hoofd, armen en benen.

Grote pop heeft een hoog knuffelgehalte en kreeg meteen een ereplaats in bed.

Grote pop is een echt zondagspoppenkind. 

Ze had zelf al de allersnoezigste babykleertjes nog voor ze er was. De meeste vierdehands, dat wel, maar toch de allersnoezigste die de moeite zijn om te bewaren in een mooie doos op zolder.

Onmiddellijk een ganse garderobe. De andere poppen direct jaloers.

En twee poppenmoeders die heel zorgzaam alles mooi opvouwen.

Het wonderbaarlijkste vinden de poppenmoeders dat grote pop echt even groot is als zij zelf ooit zijn geweest. Aja, want ze past in hun body'ke en bobuxslofkes.

Het grootste werk dat was het poppenhaar.

Daar heeft grote pop wat minder geluk mee. Ze heeft haar haar, net als haar poppenmama's, het liefst wat slordig en los. En soms is ze dan haar gezichtje kwijt en heeft ze plots een baard. Heel raar.

 

Subliminale boodschap

Enkele weken geleden was het de Bonte Fabriek in Sint-Niklaas.

Ik bracht toen in primeur babydekentjes mee met aan de ene kant een zacht stofje dat lijkt op een schapenvachtje.

 

Omdat jullie echte doe-het-zelvers zijn, kreeg ik heel veel vraag naar het schapenvachtje per lopende meter.

Ondertussen zocht ik naar een betaalbare, bredere versie van de teddy katoen en een leverancier met voldoende voorraad.

Dus is er opnieuw een primeur op de Vitrine dit weekend in Brugge.

Je kan het schapenvachtje komen voelen en het is er te koop per meter.

Anders dan langharige fleece heeft deze stof een heel natuurlijke look en aanvoelen. Het bestaat voor 70% uit biokatoen.

Ik maak dekentjes tegenwoordig zonder keerwerk of keergat. Ik vind dat simpeler, sneller, en vooral mooier. 

1. Je KNIPT het teddy stofje:

voor een babydekentje is 75cm x 90cm voldoende

voor een groot kind of voor in de zetel heb je 1m op 1,5m nodig.

2. Je KNIPT het katoenen stofje:

Je telt 8cm bij de lengte en de breedte, dus

voor een babydekentje 83 x 98cm

voor een groter dekentje 108cm op 158cm

3. Je STRIJKT de rand eerst 1cm om en dan 3cm om. 

Ik gebruik hiervoor mijn zoommaatje.

4. Je LEGT het teddystofje op het andere stofje.

5. Je SPELDT de rand mooi rond het teddystofje.

 

6. Je STIKT rondomrond op enkele milimeters van de rand.

7. Je HEBT een prachtig kadootje voor onder de kerstboom.

Naaien kan echt simpel zijn.

Het teddy katoen kan je ook gebruiken als binnenvoering voor een jasje of voor een zsazsagilet zoals zij deed.

 

Neat beat broek

Is een broekpatroon voor slanke meisjes uit Ottobre winter 06/2009.

 

Voor mij is het voortaan HET broekpatroon voor mijn meisjes. 

Ik ontdekte het patroon al even geleden via haar (maar vind het bericht niet meteen terug)

Het is een gemakkelijk patroon en zit perfect voor mijn meisjes.

Ik maakte nu 122 voor 7-jarige Maud van 1m 35 en het patroon loopt nog tot 146. 

Als ze hun ranke figuur behouden kan het dus nog even mee. 

Het is een broek zonder rits of knoopsgat en daardoor snel klaar.

De zakjes staan niet op het patroon, maar tekende ik er zelf bij.

Tot nu toe vond ik broeken maken niet zo plezant, te veel werk en geen goeie pasvorm. 

Door het overdreven aanbod aan te skinny broekjes, gooide ik mij toch eens op het broekjes maken. Ik hou van het gewone rechte model dat ze gemakkelijk zelf aan en uit kunnen doen.

De binnenkant van de zakjes kregen een extra detail. 

Een bloesje in dat stofje staat op mijn 'to sew'-lijstje.
De blauwe ribfluweel vond ik bij de strik in Ledeberg.

Ook voor de kleine zus maakte ik hetzelfde broekje met een iets te laag nepzakje, maar zij was minder fotogewillig vandaag.

En kijk wat Maud kan:

Gewoon met haar handjes en wat handzeep.

Work in progress

Zo gezellig 's avonds in de zetel (meestal tijdens Reyers laat).

Een eenvoudige gehaakte muts.

 

Haken zonder nadenken en tellen.

De mosterdgele wol, kocht drie jaar geleden bij Julija's shop en nooit kwam ik een mooiere kleur wol tegen.

Een iets complexere muts met vier naalden.

 

 Breien naar het voorbeeld van de Aymara muts die Oontje blogde.

In het begin wel even tellen en opnieuw beginnen, maar nu gewoon breien wat de vorige lijn je toont.

De zachtblauwe wol kocht ik enkele weken geleden bij Julija's shop.

De wol is één grote zaligheid, zowel de kleur en de zachtheid, 100% baby alpaca.

Een ambitieus gehaakt dekentje van granny squares. 

 Ik kocht het katoen bij, jawel, Julija's shop vlak voor we deze zomer op vakantie vertrokken.

Het is 100% organic coton en opnieuw een zaligheid om te haken.

De meeste lapjes werden gehaakt op vakantie. 

Enkele kleurtjes waren op en ik moest er even op wachten.

Het katoen en de wol bij Julija's shop is niet goedkoop (dat is wol zoiezo niet), maar ik vind het zo onweerstaanbaar en telkens opnieuw een prachtig, blijvend (dat vooral!) resultaat. Je steekt er tenslotte heel wat werk in.

Vondst

Franse rommelmarkten, daar hou ik van.

Ik deed er al vaak topvondstjes. 

Deze zomer gingen wij kamperen in de Aveyron, Frankrijk. Op een camping die meer was dan wat we durfden verwachten van een camping. Toegegeven, over de Nederlandse uitbaters hadden we getwijfeld, maar die vooroordelen over onze bovenburen waren zo ongegrond. 

Het was een zalige plek om er 2 weken volop te genieten.

In het dorp was er een vide-grenier en ik vond er een gans stapeltje patroontjes uit (ik denk) de jaren zeventig.

Ooh-ow. Ik ben daar zo blij mee.

Er zit wat vanalles bij:

 voor baby's en kleintjes,

voor grotere meisjes,

voor 'les futures mamans',

eentje voor madam Zsazsa,

zelfs iets voor Ridge,

of voor de frivole tiener.

Ook enkele mooie jasjes:

Of handige ideetjes in een grappige ouderwetse stijl.

 

Na wat studiewerk rond de maten koos ik als eerste projectje: een hemdkleedje voor mezelf.

Un modèle pour tous les âges, maat 44 (= maat 38 Burdamaat).

Niet in diolen maar in gewoon katoen.

Het patroon past mij perfect.

Ik was al een tijd op zoek naar patroontjes die mij goed passen in gewoon katoen.

Ik waagde me zelf aan een zelf getekend patroon. 

Maar nooit gaf dat de voldoening zoals bij dit zelfgemaakte kleedje.

Behalve het patroon op zich, zat er een heel summiere werkwijze bij.

 Een tekening van het kleedje met een nummering van de volgorde wat je eerst naait. 

Een beetje zoals bij de Japanse naaiboekjes.

Maar dat volstond.

Alles beter eigenlijk dan de onverstaanbare Burdataal.

Na het succes van dit eerste kleedje zullen er hopelijk nog volgen.