maandag 27 mei 2013

Rommelaars

Het opzet
Ik ging er een week mijn laars aan lappen. 

Aan verloren schoenen en sokken,

aan boekentassen in de gang,
 

aan jassen naast de kapstok, 

 en in de zetel,

aan knutselpapiertjes op de grond, 

aan onuitgewassen verfborstels, 
 

aan boekjes in de zetel, 

aan de strijkparels overal. 

Ik ging vooral niet expliciet vragen om eens iets terug op zijn plaats te zetten. Eens zien wat dat gaf. Zowel voor mezelf, voor ons huis en voor de kinderen.

Het verloop

We startten op zaterdagmiddag. 
Eigenlijk begon het al meteen. 
Maud ging 2 kussen halen uit de zetel. Eén kussen (het schoonste) viel op de grond en dat bleef daar tot maandagavond liggen. 

Zo knal in de weg, vlak naast het kookfornuis.
Maar we keken en stapten er gewoon over. Tot ik maandagavond zelf een kussen nodig had in de zetel.

Op zaterdag werd gespeeld zoals anders:
En bleef het allemaal nog dik ok.

Op zondagochtend werd er verder gespeeld met de steekparels:

én de strijkparels (juij, strijkparels, altijd veel plezier!):
nooit waarvoor ze bedoeld zijn, maar om te sorteren per kleur (tja Maud vindt dat fijn), of om heel veel soep me te maken...


toen het beneden te vol werd:

gingen ze boven 'van verjaardagsfeestje spelen':

Heel leuk! Met bloemetjes op de tafel:

en ingepakte en weer uitgepakte cadeautjes voor alle kindjes
(inclusief de playmobildoosjes uit de kast, verdorie!):

Kortom, op zondagmiddag was ons huis zoals het er anders ook uitziet op zondagmiddag: 
een rommelboel.
Maar anders doen we dan eens 'opruimerkestijd' zo vlak voor ze naar de scouts vertrekken.
Maar deze keer dus niet:

Op maandag (aha een regenachtige pinkstermaandag) gingen we zwemmen. Omdat toen zowel de strijkparels als de steekparels omgevallen waren, lasten we een 'we gaan pas zwemmen als de pareltjes zijn opgeruimd, én alles van het verjaardagsfeestje' in. 
Lap, daar ging het experiment.
Maar gelukkig kunnen ze nu wel nog steekparelen (en buitenspelen zonder gips).

Het experiment werd hiermee niet afgelast, het liep nog een hele week door. Het verdere verloop, de resultaten en de conclusies dat lees je in een volgend bericht. 
'k moet nog wat gaan opruimen.

9 opmerkingen:

  1. Lol, tis precies overal hetzelfde!!! Ik heb dat ook eens een tijdje geprobeerd!
    Gr
    an
    jace-did-it.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Chapeau! Ik zou het zo lang niet volhouden...
    Gr Sofie
    spurrewubsie.blogspot.be

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hahaha!! Maar we hebben nu wel al die mooie tegels gezien! Waaauw, jullie hebben kei toffe vloeren! !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje, wat een moed heb jij! Ik zou zot worden.
    Ben wel benieuwd naar het vervolg en vooral hebben de kids er iets van geleerd???
    Liefs, veerle

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Respect! 'k Zou al een zenuwinzinking nabij zijn, rommel in huis in rommel in mijn hoofd... Héél benieuwd naar de volgende foto's en verhalen!
    Severine

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haha, het ziet er daar wel plezierig uit voor de kinderen :)
    Dapper dat je het zo lang kan negeren... ben benieuwd naar het vervolg!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jouw experiment maakt ongetwijfeld niet enkel mij, maar ook vele andere moeders hier blij... toch leuk om te zien dat het overal hetzelfde scenario is en dat we dezelfde conclusie trekken: als mama het niet in de hand houdt, loopt het UIT de hand... Blij voor jou dat het terug onder controle is en een ongelooflijke pluim dat je het zo lang uitgehouden hebt! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. oh jee! Zo grappig. Ik ga dat vooral niet proberen hier thuis. Dat kan ik gewoon niet! Want vinden de kids er trouwens van dat je dit met de wereld deelt? Marte

    BeantwoordenVerwijderen